Ουσιαστική καταδίκη αυτών που επενδύουν στο αίμα

Η δολοφονική - μαφιόζικη επίθεση που στέρησε τη ζωή στον δημοσιογράφο Σωκράτη Γκιόλια σηματοδοτεί μια νέα εποχή βίας και αίματος.

Θα ακούσουμε για ακόμα μια φορά από δημοσιογράφους και εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου να εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους όπως κάθε φορά που γίνεται κάποια εκτέλεση. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό σε καμία περίπτωση και αυτό γιατί ασυνείδητα η Ελληνική κοινωνία χρόνια τώρα γίνεται δέκτης μηνυμάτων υπόθαλψης της τρομοκρατίας.

Είναι αδιανόητο να περιβάλλουμε τις αποτρόπαιες αυτές δολοφονίες με οποιουδήποτε είδους ιδεολογικό πλέγμα γιατί με αυτό τον τρόπο καταργούμε ουσιαστικά την ίδια την Δημοκρατία.
Ας μη γελιόμαστε η γενιά μας ανατράφηκε με αγάπη για την τρομοκρατία, ώστε να δημιουργηθεί κύμα κοινωνικής νομιμοποίησης της.

Ενδιαφέρει δημοσιογραφικά το κίνητρο ενός ληστή τραπεζών;

Γιατί θα πρέπει λοιπόν να γίνεται τόση ανάλυση για τα κίνητρα των ληστών ανθρωπίνων ζωών, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να φτάνουμε στην έμμεση αποποινικοποίηση των εγκλημάτων τους από ορισμένους ψευτοδιανοούμενους, που δυστυχώς με την δύναμη των μέσων που τους δίνεται διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, και προσπαθούν να μας <<περάσουν>> ότι οι δολοφόνοι αποδίδουν τις κοινωνικές αδικίες.

 Η κοινωνία και η δημοκρατία μας πρέπει να καταδικάσει στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια την τρομοκρατία και τους εκφραστές της, να γυρίσει την πλάτη σε αυτούς που επενδύουν στο χάος, την καταστροφή και το αίμα.

 Όπως και να χει σε λίγο καιρό θα ξεχάσουμε την τραγωδία της οικογένειας του Σωκράτη Γκιόλια, τα δικά μας προβλήματα, η καθημερινότητά μας θα μας απορροφήσουν, όμως αυτή η οικογένεια δεν θα ξεχάσει ποτέ, όπως ποτέ δεν θα μπορέσει να της εξηγήσει κάποιος γιατί την βρήκε αυτή η τραγωδία και αν ποτέ οι δολοφόνοι συλληφθούν γιατί δεν θα δικαστούν σαν εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου αλλά σαν σύγχρονοι Ρομπέν των δασών.